Struś uciekinier

Sklepik wiejski jest prawdziwą skarbnicą wiedzy o najbliższym środowisku. A od czasu, kiedy w dzierżawę wzięła go pani sołtys, stał się punktem spotkań towarzyskich i informacyjnych. Chcesz zostawić wiadomośc - idź do sklepu. Chcesz się czegoś dowiedzieć - idź do sklepu.
Poza tym sklepik jest bardzo dobrze zaopatrzony. Cieszę się,że jest i staram się raz na jakiś czas tam kupować. A mają tam towary, np. ziemniaki ( rewelacja) od miejscowego rolnika, jaja - z hurtowni , ale też od miejscowych gospodyń itp....

Było to dwa dni temu. W wiejskim sklepiku robiłam właśnie zakupy, kiedy przyszli umundurowni funkcjonariusze straży gminnej. Uchachani, rozbawieni...
- A wam, co tak wesoło? - pyta sołtyska.
- Zgłoszenie dostaliśmy - odpowiada jeden, następnie wybuchają gromkim śmiechem.
- ???? - sołtyska.
- Że po okolicy grasuje struś - dodaje drugi, znowu wybuchają śmiechem.
- I co? Znaleźliście go? - sołtyska całkiem poważnie. Domyśliłam się, że wie do kogo ów uciekinier należy.
- Uciekł nam. Przecież za strusiem nie będziemy biegać po polach.
- Z tym strusiem nie mamy żadnych szans.
- To, co zrobicie? - pyta zupełnie poważnie, z lekkim niepokojem sołtyska.
- Namierzymy go i zawiadomimy właściciela.

W tym momencie ja nie wytrzymałam. Moja wyobraźnia została uruchomiona i natychmiast wytworzyła obrazy, które rozśmieszyły mnie. Strażnicy spojrzeli na mnie z uwagą i nawet nieco groźnie - bo to wygladało, jakbym z  nich się wyśmiewała. Ale ja w swojej głowie ujrzałam taki oto obraz, a właściwie:

"Strażnicy namierzają strusia uciekiniera spacerującego po polu. Dzwonią do Kowalskiego. Kowalski z prędkością światła przybywa na miejsce i.... 

I tutaj powstało kilka opcji wydarzeń:

1. Woła do strusia ( nie mam zielonego pojęcia, jak się woła na strusia: ko, ko, taś , taś, cip, cip.... ?) A struś słysząc umiłowany głos właściciela biegnie do niego, co sił w nogach. Ten dosiada go niczym rumaka i zmierzają szczęśliwi do zagrody.
2. Kowalski krzyczy: Hej, uciekinier, marsz do zagrody. Struś zawstyczony, spuszcza głowę i posłusznie zmierza we wskazaną stronę.
3. Kowalski przybywa z obstawą. Naganiacze naganiają strusia w określonym kierunku. Na stanowisku stoi Kowalski i na lasso chwyta zwierzę."

Tak, czy owak każda z tych opcji była dla mnie zabawna. No bo niby, jak taki pospolity Kowalski, ma złapać grasującego po polach strusia uciekiniera?

Groźne spojrzenie strażników, spowodowało, iż pośpiesznie opuściłam sklep. Niestety, nie wiem, jak ta historia się zakończyła. W prasie lokalnej nie napisali, w ogólnopolskiej jeno o Bolku i Kajetanie nadają. O strusiu - sza.

Może kiedyś się odważę i soltyski zapytam?

***
PS. 
Właśnie wróciłam ze sklepu. Wiadomości z ostatniej chwili. Struś nadal cieszy się wolnoością i gania po okolicznych polach. Nie ma właściciela, nikt się do niego nie przyznaje.