Odeszła na wyspy szczęśliwe

Jagoda!
Zawsze śliczna, uśmiechnięta, pełna życia, energii.... Wszyscy mówili  o niej "Szcięściara". Bo miała szczęście w życiu.
Śliczna, mądra, dobra, wrażliwa, artystka. Pięknie recytowała, grała na gitarze, śpiewała.
 Miała cudowną rodzinę. Wspaniałego męża, cudne dzieci. Niczego jej nie brakowało.Najwyraźniej wyczerpała wszystko, co było jej dane. Wyczerpała swój limit szczęścia.

Chorobę stwierdzono w lipcu.... Rak.
Jak to możliwe? Przecież ona tak dbała o zdrowie! Nawet zbyt przesadnie, co nas nawet śmieszyło.
Rak płuc. Jak to możliwe?
Przecież nigdy nie paliła, nawet nie przebywała w pomieszczeniach dla palących?
 Przerzuty..... Tak szybko?

W listopadzie skończyła 47 lat.
- Wiesz, mam takie dziwne lęki. Panicznie się boję - mówiła do mnie.
- Czego się boisz?
- Nie wiem. Nie wiem....
Bała się bólu i tego,że .... że będzie przykuta do łózka, zdana na łaskę i niełaskę innych,że będzie ciężarem dla rodziny.

Przez kilka miesięcy leżała w hospicjum.
Dzięki bezdusznym lekarzom załamała się psychicznie. Z pomocą przyszedł psychiatra. Prochy trochę pomogły.

- Nic to! Oni mogą się mylić. Ty musisz chcieć wyzdrowieć, tu musisz walczyć - prosiłam - Masz dla kogo. Masz dzieci!
Przyniosłam jej książki, które miały zagrzać ją do walki o życie.
- To nie jest takie proste. Nie mam ochoty czytać.
- To ja będę ci czytać codziennie.
- Ty nie masz nic do roboty? Nie pracujesz,że tak często do mnie przychodzisz?
Przez tych kilka miesięcy w jej pokoju zmarło kilka osób.
- Hospicjum nie jest miejscem dla ciebie - mówiłam. - Ty musisz chcieć żyć!
- Chcę -szeptała - Chcę. Tylko tak strasznie się boję.
- Czego?
- Bólu. Oni mi powiedzieli.....
- Kto?
-....
Podjęła walkę! Rodzina zabrała ją do domu. Pozałatwiała ostatnie sprawy. Napisała list i rekomendacje dla męża. Zasnęła. Nie czuła bólu.
Odeszła na wyspy szczęśliwe.

Dzisiaj zadzwonił jej mąż. Pogrzeb w piątek.
Tak bardzo boli... Tak bardzo boli....

"Anielski orszak niech twą duszę przyjmie,

Uniesie z ziemi ku wyżynom nieba,

A pieśń zbawionych niech ją zaprowadzi, Aż przed oblicze Boga Najwyższego."