Żona niemal idealna

Lato, piękna pogoda, toteż imprez, imprezek, spotkań bez liku.

Byliśmy z Mężowskim na takim właśnie spotkaniu towarzyskim lekko zakrapianym. Było bardzo miło. Rozmawialiśmy prawie o wszystkim. Wydawałoby się, że wyłącznie polityka jest tematem zapalnym. Otóż, temat "dom" potrafi również nieźle namieszać.
- U mnie już kolejny rok mija, jak nie ma kto remontu w kuchni zrobić - żaliła się publicznie jedna z dam.
- A u mnie.... - natychmiast dodała inna. I ruszył temat niczym lawina. Panowie purpurowi, bo od żon swoich uznania oczekiwali, a tutaj takie publiczne łajanie. Długo nie trzeba było czekać, aby ruszyła ofensywa .
- Ty, kochanie, też nie gotujesz obiadów, ani nie szykujesz mi posiłków do pracy - rozpoczął jeden.
- Ja przecież pracuję! - oburzyła się. I zaczęło się na dobre. Okazało się,że żadna z będących w towarzystwie pań nie gotuje obiadów, no może raz na jakiś czas, nie .... i tutaj można wymieniać.... Powstało zamieszanie. A żaden z siedzących w towarzystwie panów nie kwapi się do.... i tutaj też można wymieniać.

Oboje z Mężowskim milczeliśmy. Ja czekałam, aż mnie publicznie pochwali ( bo ja gotuję, przygowuję przetwory na zimę,itp...), on wolał jednak oliwy do ognia nie dolewać, więc milczał. Milczeliśmy oboje, kiedy towarzystwo dostrzegło to nasze milczenie, uwagę skierowało na nas.
- A ty, DD, dlaczego nic nie mówisz? Gotujesz codziennie?
- Ano, gotuję.
- Codziennie? - krzyknęli wszyscy z niedowierzaniem.
- Codziennie - powtórzyłam.
- Ale ostatnio moja żona tylko jedno danie serwuje na obiad.- chciał jakoś moje dokonania umniejszyć kochający małżonek.
- To gotowała dwa dania? - z niedowierzaniem zapytał jeden z panów.
- Ćwieć wieku gotuję, więc mam prawo być zmęczona. Dwa dania są na weekend - dorzuciłam.
- Kiedy ty masz na to czas? - zapytała jedna z pań.
- Przecież pracujesz zawodowo - dodała druga.

Oczywiście gotuję, bo tak zostałam wychowana. Chcę,aby moja rodzina odżywiała się zdrowo. Poza tym, jak ugotuję sama, to wiem, co jem.
A czas ? - wszystko zależy od właściwej oragnizacji i tyle - ale tego nie powiedziałam. Sprytnie zmieniłam temat.

Po powrocie do domu:
- Widzisz teraz, mój mężu, że masz żonę idealną! Powinieneś to docenić.
- Doceniam - pocałował mnie w policzek - moja prawie idealna żono.

Hola, hola.... co znaczy prawie idealna????? Chciałam zawołać, ale już go nie było. Poszedł z psem na spacer.