Drezno

Korzystając z tego, iż zatrzymaliśmy się w pobliżu granicy, wykupiliśmy wycieczkę do Drezna. Zawsze chciałam zobaczyć to miasto i wreszcie moje marzenia mogły się spełnić. Akurat w piątek ochłodziło się i spadł deszcz. Hm... a my akurat po Dreźnie dreptaliśmy. Wiecie,że deszcz wcale nam nie przeszkadzał.
Drezno nazywane jest miastem wskrzeszonych zabytków. Zostało bezlitośnie zbombardowane i skrupulatnie odbudowane. Prawdziwa perełka barokowej architektury.
Niestety, jeden dzień, to zbyt mało czasu na Drezno. Zwiedzanie odbywało się niemal w biegu. Zapewne pojadę tam jeszcze raz.
Zafascynowały mnie historie opowiadane przez przewodnika i skarbiec królewski, a dokładniej jego zawartość. Mój Boże... Jacyż oni musieli być próżni! Ale to na marginesie.

Niezwykle fascynująca jest historia Augusta II i hrabiny Cosel. Patrząc na jej portret aż trudno uwierzyć,że król stracił dla niej głowę. A może malarz specjalnie ją tak namalował. W każdym razie król zwariował na jej punkcie. Obdarowywał ją klejnotami nawet pałac jej wybudował. Oba pałace łączyło przejście nad ulicą.

Miała z królem czwórkę dzieci, jedno zmarło zaraz po porodzie, tak bynajmniej mówił przewodnik. Makabryczną ciekawostką jest opowieść o córce hrabiny, która ponoć zapadła w śpiączkę, a postawiono diagnozę,że zmarła. Pochowano ją. Kiedy po latach dokonano ekshumacji, trumna od wewnątrz była podrapana paznokciami. Biedna dziewczyna! brrr...

Hrabina przez 10 lat była faworytą króla. Skończyła marnie. Jako zdrajczyni została zamknięta w zamku w Stolpen, gdzie przeżyła 49 lat.

Zdjęcia nie oddadzą uroku tegoż miasta. To trzeba po prostu zobaczyć!

Pałac hrabiny Cosel

Powyżej widać basen dla koni. Koniom w tamtych czasach żyło się lepiej niż prostym ludziom.