Jestem jaka jestem

Świat obfituje w najrozmaitsze postaci. A ich różnorodność w wyglądzie, w upodobaniach, postawach, religiach i poglądach sprawia, że jest tak fascynujący. Ile patrzących, tyle różnych spostrzeżeń.

Ja jestem kroplą w morzu tegoż świata i staram się tę chwilę na ziemi wykorzystać najlepiej, jak potrafię.
Nie jestem ideałem. Mam swoje zalety, ale też i wady. Miewam wzloty, sukcesy większe i mniejsze oraz upadki i porażki. Miewam lepsze i gorsze dni. Jak każdy, zresztą. Otaczają mnie różni ludzie. Jednych lubię, innych akceptuję, innych staram się tolerować. Mam odwagę głośno wyrażać swoje myśli z pełną świadomością , iż nie wszyscy muszą podzielać moje poglądy na różne sprawy.
Jestem jaka jestem.
Mój blog nosi tytuł SPOJRZENIE KOBIETY. Jest miejscem, w którym mogę przestawiać swoje spojrzenie na świat. Jest miejscem spotkań blogowych przyjaciół oraz przygodnych internautów.

Ten, kto od lat towarzyszy mi w blogowej przygodzie od lat, wie, że kilka razy zmieniałam adres. Powodem była pewna persona, która , zapewne dzięki Onetowi i jego poleceniom, znalazła mnie w tym ogromnym wirtualnym świecie i skrupulatnie śledziła moje wpisy zamieszczając obelżywe komentarze. Aby nie drażnić owej persony swoją osobą ( bo nie taki miałam cel zakładając bloga) zmieniałam adresy. Bezskutecznie. Jak się okazało wirtualny świat jest mały. A dociekliwość i zaciętość owej persony w odszukiwaniu mnie,  niezwykle skuteczne.
Jednej rzeczy nie rozumiem. Może mi ktoś wyjaśni? Skoro tak bardzo działam jej na nerwy, to dlaczego, do jasnej cholery, z maniakalnym uporem osła podąża za mną niczym cień po wirtualnym świecie? Jaką musi być osobą, skoro ujście swojej agresji daje w ten sposób. Cóż takiego zrobiłam, że kręci ją dokopanie mi.
Hm... Uodporniłam się. Uciekać nie zamierzam. I wiem kim jest.
Szkoda tylko, iż w realnym świecie zachowuje pozory poprawności zachowania. Zresztą, trzeba mieć odwagę cywilną, aby móc, patrząc mi w oczy, powiedzieć to, co pod przykrywką anonimowości wypisuje się publicznie. Ba, trzeba mieć odwagę , ale też wiele siły,aby odebrać ostrą ripostę.

Jeśli nie mogę czegoś zmienić, zmieniam myślenie o tym. I tak też robię tym razem.
Cóż, nic w życiu nie dzieje się przypadkiem. A zatem i ten wątek zapewne kiedyś tam stanie się ważnym ogniwem w moim życiu. A tak ogromne zainteresowanie moją osobą łechce moją próżność.

Co mogę zrobić?
Mogę ją tylko oficjalnie zaprosić do komentowania moich postów pod jej własnym nickiem, bądź prawdziwym imieniem. Jeśli ma na tyle odwagi, oczywiście.
A teraz wielkodusznie życzę jej wszystkiego dobrego i niechaj sobie używa moim kosztem , ile zechce. Niechaj kisi się we własnej zawiści. Kiszonki też są potrzebne. Jednak warto uważać, aby przy gwałtownej fermentacji nie rozsadzić beczki, bo i smród rozniesie się wokół.
***
A życie toczy się dalej. Z nieba strumieniami leje się woda, jakby chciała zmyć brudy całego świata.