Od rana siąpi.
Jest szaro buro. ponuro i mokro. Tak nas powitał listopad.

Rano byłam na cmentarzu. W tym roku rzadko bywałam w tym miejscu ( rodzice mi to wybaczą). zabiegana za.... Nawet nie miałam czasu uprzatnąć grobu rodziców Świętem. Na szczęście wyręczył mnie mąż.
Dzisiaj z samego rana pojechaliśmy. Powróciły wspomnienia.

Pamiętam, pewną rozmowę między mamą i ciocią.  Ciocia owdowiała i opowiadała wszystkim,że ma już miejsce wiecznego spoczynku na starym cmentarzu wykupione przy mężu. Stary cmentarz już wtedy trzeszczał w szwach, dlatego założono nowy. Wielu ludziom, w tym mojej mamie i mnie, jakoś to nowe miejsce nie pasowało, dodam,że mi nie pasuje nadal. Stary cemtarz ma swoją długą historię. Usytuowany jest na górce i tworzy swoisty klimat. Jest pięknym miejscem wiecznego spoczynku.
Mamcia chyba tej wykupionej przez ciocię kwatery  trochę  jej pozazdrościła i wybrała się do pewnego urzędu, aby sobie również taką kwaterę za życia wykupić.
- I co kupiłaś? - dopytywała ciotka
- Nie, powiedzieli mi,że cementarz jest dla zmarłych, nie dla żywych.
- Dobrze ci powiedzeli - krzyknęłam z drugiego pokoju.

"Na tamten świat nikt się nie spóźnia. Niektórzy są nawet przed czasem"
Marian Karczmarczyk