O, matko kochana

Ale ten czas leci. Mija dzień za dniem. Spadają kartki w kalendarzu.

U mnie intensywnie. Nawet bardzo. Oprócz zajęć zawodowych pochłaniają mnie obowiązki domowe, czyli wiosenne przedświąteczne porządki. Rośliny czekają  na swoją kolej do oporządzenia. Ziemia i odżywki zakupione, tylko.... tylko jakoś za to zabrać się nie mogę.
Okna już prawie wszystkie pomyte. Zostało 1 normalne i dwa dachowe . Bałam się,że po maratonie mycia i szorowania będą zakwasy, ale nie... spokojnie.
Zakwasy za to mam w nogach od kilkukilometrowego prowadzania uczniów do kościoła. U nas rekolekcje. Pogoda wiosenna,więc  nic nie gadam, jeno prowadzam.

W ogrodzie już gwarno i wesoło. Ptaki zajmują moje tuje. Uwielbiam patrzeć, jak się uwijają.

Nie oglądam telewizji, nie słucham radia, nie czytam wiadomości. I nie mam zielonego pojęcia , co się na świecie dzieje. Powiem - dobrze mi z tym.

Otwierają się kolejne drzwi możliwości zawodowych. To wszystko dzieje się tak szybko,że aż trudno mi ochłonąć. A telefon od mistrza i propozycja współpracy - aż mnie .... Widział występ ( jak dla mnie tragiczny - z powodu tremy), zapamiętał, odnalazł i.... proszę. Szok.
Kolejny szok - zaproponowano, abym została trenerem ... Ambicja połechtana, ale szkolenie ludzi, nauczycieli, wyjazdy, zawalone weekendy.... Chyba wolę ten czas dla rodziny poświęcić.

W święta Niuniuś skończy trzy latka. Urodziny będą u nas. Niuniuś dzwoni codziennie. Odkąd zaczął mówić, to telefon obowiązkowy. Szczęśliwy,że może porozmawiać. A nawet zobaczyć. Hm... to już trzy latka. Nie do wiary!

Zatem, jak widzicie - żyję w innym wymiarze.