E- jak elementarz - część pierwsza

Ostatnio bardzo wiele się mówi na temat darmowego elementarza. Dyskutantów wielu. Wytykają najróżniejsze mankamenty podręcznika. Czepiają się obrazków i innych, moim zdaniem, mało znaczących szczegółów.
Jak to zwykle bywa, najwięcej do powiedzenia mają ci, którzy w ogóle nie znają specyfiki pracy w szkole i nie znają warunków pracy w szkole. Ogólnie mówiąc - nie mają zielonego pojęcia.
Na dalszy plan w tych dyskusjach zeszły sześcioletnie dzieci, a szkoda! W końcu to one miały być najważniejsze, w końcu to dla nich "przygotowano" tę nieszczęsną reformę, w końcu to one za to zapłacą.

Postanowiłam wypowiedzieć się na ten temat nieco obszerniej przedstawiając własny punkt widzenia - nauczyciela praktyka!

Jak wiecie, w tym roku prowadzę klasę pierwszą sześciolatków. W związku z tym mam wiele spostrzeżeń. Zacznę od początku reformy, czyli pamiętnego roku 2009.
Ile to już lat minęło?
Co się od tego czasu zmieniło?
Ministerswo przygotowując tyle lat reformę nie miało czasu na PRAWDZIWE PRZYGOTOWANIE, mimo tego maluchy trafiły do szkół.

Podręcznik, jak sama nazwa wskazuje, jest książką zawierającą podręczną wiedzę, w jaką powinien być wyposażony uczeń danego etapu nauczania. Elementarz jest specyficznym podręcznikiem ,  ma być, przede wszystkim, pomocny w nauce czytania.

Zamysł ministerstwa idący w kierunku darmowych podręczników jest jak najbardziej słuszny. I na tym, niestety, moja pochwała się kończy.
Jaki może być podręcznik pisany na kolanie w pośpiechu i pod presją? Odpowiedzcie sobie sami.
Po pierwsze, aby powstał dobry podręcznik, musi być najpierw program, który przedstawia jasną koncepcję nauczania, szczegółowe cele oraz rozkłada w czytelny sposób materiał na trzy lata kształcenia. Ten podręcznik powstał do .... osobiście nie wiem czego. Nawrzucano do niego dosłownie wszystko, zapominając,że mają z niego korzystać sześciolatki. Dalej - dzięki temu elementarzowi sześciolatki, które nie znają liter, nie głoskują ( u większości dopiero kształtuje się słuch fonemowy) rzucone zostają w morze chaosu. Kolejość wprowadzania liter wydaje się być przypadkowa. Słownictwo przy obrazkach wzięte z księżyca.  Czytanki dla sześciolatków zapisane na czarno, na zielono dla siedmiolatków. Ktoś jednak zapomniał, że i siedmiolatki nie znają liter, bo przedszkola i zerówki miały wręcz zakaz uczenia czytania. Teksty, jak dla początkującch są za długie. Zostawmy to jednak. Załóżmy,że są dzieci, które potrafią czytać i na tych tekstach się doskonalą.
Przyjrzyjmy się tekstom pisanym na czarno, czyli dla dzieci uczących się czytać, u których jeszcze słuch fonemowy nie jest wykształcony. W pierwszej części elemetarza ( od września do listopada) autorki wprowadzają 16 liter pisanych i drukowanych. O ile na początku w ogóle nie ma czytania ( brak zestawów sylab), pojedyncze wyrażenia itp. to im dalej, tym teksty są dłuższe, nawet długie - ni z gruszki ni z pietruszki. Autorki  chyba zapomniały, dla kogo napisały ten elementarz.
Na ten drobny szczegół dyskutujący jakoś nie zwrócili uwagi. Ba...
Do owego podręcznika ministerstwo porzygotowało obudowę metodyczną, tj. karty pracy do wydrukowania, poradnik dla nauczyciela (online) oraz cały bogaty wchlarz pomocy interaktywnych opublikownych na stronie scholaris.pl. 
Zapomniało jednak o DROBNYM SZCZEGÓLE. A mianowicie, zapomniało wypsosażyć szkoły i nauczycieli w odpowiednie narzędzia: drukarki, ksero, rzutniki, o tablicach interaktywnych nie wspomnę ( pracownie komputerowe zawierają stary wsysłużony już sprzęt).
Z pomocą przyszły wydawnictwa. Szybko opracowały własne zeszyty ćwiczeń. Jaką wartość mają te ćwiczenia pisane do elementarza, z którego trudno wywnioskować, co autorki miały na myśli, pisane na kolanie w pośpiechu?
Pani minister odpiera zarzuty, że były konsultacje, że każdy mógł się wypowiedzieć, że....
WIĘKSZEJ BZDURY NIE SŁYSZAŁAM!
Jak można coś ocenić po małym wycinku, kiedy nie wie się,co będzie w kolejnej części, kiedy nie wiadomo, jaką koncepcję rozłożenia materiału założyły autorki???
 Kolejne części przynosiły kolejne niespodzianki! A ja oczy otwierałam ze zdumienia.
Ponoć te maluchy mają się bawić, a nauczyciel ma stosować metody przedszkolne.... KOŃ BY SIĘ UŚMIAŁ!

A dyskusje nad tym, czy podręcznik jest uniwersalny, co zawierają obrazki.... Ręce opadają i tyle na dzisiaj.

Do tematu jeszcze wrócę, czyli..... CDN.