Opowieść niczym z horroru

W człowieku jest coś takiego,że od czasu do czasu lubi się bać. Dlatego też sięgamy po horrory zarówno  na kartach książki, jak i filmy. Zjawiska paranormalne fascynują i podnoszą poziom adrenaliny. Z tego właśnie powodu Młodsza spędziła noc w kinie oglądając horrory. Opowiadała później z wypiekami na twarzy. Oj, troszkę nas to śmieszyło....

Teraz mamy filmy, a kiedyś?
 Ha! Ciągota do emocji strachu i dreszczyku była i wtedy. Wówczas opowiadano sobie niesamowite historie, który przydarzały się jednym, drugim, trzecim...

Opowiem dzisiaj historię, która przed wielu laty przydarzyła się mojemu stryjowi. Jest o na przeznaczona dla ludzi o mocnych nerwach.

Było to w latach dwudziestych ubiegłego wieku. Zaraz po urodzeniu mojego ojca, babcia zachorowała na raka. Dziadek woził ją na leczenie do Niemiec. Zastawił cały majątek. Chciał ją za wszelką cenę ratować. Niestety babcia zmarła. Pozostały ogromne długi. Starsze dzieci, niektóre już dorosłe, postanowiły pomóc ojcu spłacić wierzycieli. Wyruszyli w świat w celach zarobkowych. Tak też zrobił mój stryj - najstarszy z barci, wówczas dwudziestoletni chłopak.

W jednej z pomorskich wsi było gospodarstwo. Bogate gospodarstwo. Gospodarze oferowali dobrą zapłatę za pracę . Niestety, okoliczni ludzie omijali ich z daleka. Krążyły opowieści o tym,że mają kontakt z diabłem, że niby cyrograf podpisali, że ich gospodarstwa dwa czarne psy z piekła rodem pilnują, itp. itd....

Kiedy usłyszał to stryj, to się roześmiał . Ot głupota i zabobony ciemnego ludu. Zgłosił się do owych gospodarzy. Musiał jak najwięcej zarobić, aby wspomóc ojca i rodzinę z długów wydobyć.
Chłopak był młody, zdrowy i pracowity, to szybko uznanie zdobył u swoich pracodawców i podwyżkę nawet dostał. Owe piekielne psy go polubiły, głaskać się dawały.

Minęło lato. Gospodarze zaproponowali stryjowi pracę nawet zimą. Było to na rękę młodzieńcowi, toteż zgodził się bez większego namysłu. Gospodyni nalegała, aby ze stodoły ,w której mieszkał latem, przeniósł się do domu. W domu zawsze cieplej. Poza tym gospodyni przygotowała mu kącik na strychu. Miał stryj teraz porządne łóżko, pościel, ciepłą pierzynę i stolik z lampką. Wieczorami  uwielbiał czytać. O czym mógł więcej marzyć? Przy tym zarabiał nieźle i utrzymanie u gospodarzy posiadał.

Przez pierwszych kilka tygodni nic się nie działo. Aż pewnej nocy obudziły chłopaka hałasy, dziwne odgłosy, jakby cichy brzęk łańcucha, kroki , szepty. Przy tym nagle chłodno się zrobiło. Pomyślał, że okno niedomknięte,więc wieje i pewnie jacyś lokatorzy nieproszeni weszli. Mimo tego tej nocy nie zmrużył oka. Rankiem zrobił obchód po strychu. Nic nadzwyczajnego nie znalazł. Uwagę jego zwróciła stara skrzynia z okuciami zamknięta na kłódkę. Podszedł bliżej, aby się jej przyjrzeć uważniej. Stała przy strychowym oknie. Była zakurzona. Nic szczególnego.
Następnej nocy sytuacja się powtórzyła. Jednakże odgłosy były jakby głośniejsze i wyraźniejsze. Stryja obleciał strach. Nasunął pierzynę na twarz i próbował przeczekać. Nad ranem wszystko ucichło.

Codex Gigas

Przygotował chłopak lampę, kij do obrony i czekał trzeciej nocy na dziwne zjawisko. Księżyc był w pełni. Oświetlał fragmenty strychu. Około północy powiało chłodem i rozległy się znane już stryjowi odgłosy. Zapalił lampę i ruszył w kierunku słyszanych dźwięków. Szedł w kierunku starej skrzyni z okuciami ustawionej pod oknem. Skrzynię oświetlał blask księżyca. Stryj zauważył leżącą na niej grubą księgę oprawioną w skórę. Podszedł bliżej. Z ciekawości otworzył księgę.  Przeczytał półgłosem w języku niemieckim coś w stylu " Siódma księga diabła". Włosy stanęły mu dęba! Na strychu rozległ się głośny brzęk łańcuchów. Powiało grozą. Stryj tak się przestraszył, że uciekł czym prędzej. Skierował się w stronę drzwi. Otworzył je. A tam stały dwa czarne psy i szczerzyły złowrogo zęby. Całą noc spędził w sieni. Następnego dnia wrócił do domu.

Opowieść ta może być super tematem do horroru, nieprawdaż?

Historię tę opowiadał mi ojciec i jego starszy brat. Jednakże ja postanowiłam sprawdzić u źródła. Pojechałam do owego stryja i zapytałam. On spojrzał na mnie surowo i powiedział:
- Tamten czas został wymazany z mojej pamięci.

A zatem potwierdzenia nie otrzymałam.