Najmłodsze dziecko kocha się najbardziej

Jestem pochłonięta różnymi sprawami zawodowymi i rodzinnymi. Święta idą, czas za porządki generalne się zabrać. Zaczęłam od okien, kiedy przyjechała Jolka, moja koleżanka z lat dziecięcych.

- Zrób sobie przerwę – powiedziała – muszę z kimś pogadać.

Minę miała nieciekawą, zatem wiedziałam, że coś ją gniecie i zapewne nie jest to byle pryszcz. Chwilę później zaczęła swoją opowieść, a problem, który poruszyła nurtuje mnie do dziś. Dlatego postanowiłam poruszyć go na swoim blogu.

Jolka jest najstarszym dzieckiem z trojga rodzeństwa. Zawsze ułożona, nigdy nie sprawiała żadnych kłopotów. Uczyła się bardzo dobrze, skończyła studia, wyszła za mąż za wspaniałego człowieka, urodziła mu dwoje dzieci. Razem z mężem założyli małą firmę rodzinną. Patrząc z boku na życie Jolki, można powiedzieć udane w każdym calu. A jednak zawsze znajdzie się coś, co uwiera. W tym przypadku są to rodzice i najmłodszy braciszek – Lesio.

Lesio, młodszy o 12 lat od Jolki, jest człowiekiem wyjątkowym. Niczym magnes przyciąga wszystkie kłopoty świata, w które oczywiście wplątuje swoją rodzinę.

- Uczyć się nie chciał , bo leń był śmierdzący i tyle – ciągnęła swoją opowieść Jolka- ale matka uważała ,że winna jest szkoła. Nauczyciel uwziął się na Lesie, albo źle wytłumaczył, albo w ogóle program jest za trudny itd. A kiedy braciszek wszedł w kolizję z prawem, to też winni byli koledzy. On przecież dobry był dzieciak. Lesio ciągle popada w długi, które , oczywiście spłacają rodzice. Wyobraź sobie, że w zawodówce raz jeden Lesio na koniec czwórkę miał z matematyki. Ojciec tak się ucieszył, że prezent mu kupił – aparat cyfrowy. A ja za piątki nawet czekolady nie dostałam – żaliła się moja koleżanka.

- No, ale Lesio się chyba ożenił? – zapytałam.

- A tak. Ożenił się. Nawet jest szczęśliwym tatuśkiem. A swojej żony to chyba ze świecą szukał. Dobrali się jak w korcu maku.

I tu zaczęła się opowieść o Lusi, której jedynym celem w życiu jest czerpać z niego przyjemność. Nie pracuje, bo „dla ludzi z jej wykształceniem w Polsce nie ma pracy” ( ukończyła handlówkę – zawód sprzedawca). Jest wiecznie zmęczona i musi się relaksować, zatem dziecko podrzuca zazwyczaj teściowej, bo na emeryturze. Nie gotuje, bo nie umie, zresztą po co, skoro można zjeść u teściowej. Wymagania konsumpcyjne za to ma duże.

- Rodzice do tej pory kredyt za nich spłacają – powiedziała Jolka – ale to mało. Wyobraź sobie, że Lusia zapragnęła mieć nowy samochód. Bo ten co posiadają, to nie nadaje się do użytku. Problem tylko w tym, że nie mają za co kupić tego samochodu. Lesio do matki. Matka do mnie, żebym kredyt na samochód dla Lesia zaciągnęła, bo rodzina musi sobie pomagać. Zatkało mnie! Powiedziałam, że mam na kogo pracować. A jeśli Lesio chce nowy samochód, niech na niego zapracuje razem z Lusią. Matka obraziła się na mnie. A na matkę obraził się Lesio i Lusia. No i zaczęło się. Przed matką drzwi zatrzasnęli. Ukochaną wnuczkę odseparowali. Nie ma samochodu, nie ma kontaktów. Matka płacze, ciśnienie jej skacze. Żali się wszystkim dookoła. Byłam dzisiaj u niej, żeby okna pomyć przed świętami. Właśnie kończyłam, kiedy przyszła ciotka Wanda. Zagadnęła o Lesiu i matka żale wszelakie wylała. Ciotka się wkurzyła i dalej jej do głupiej łepetyny rozum wciskać „Ty Jadziu za dobra jesteś. Czas zacząć się szanować. Nie chodź tam i nie skamlaj. Trzeba nieć trochę godności.” Już miałam ciotkę wesprzeć, kiedy odezwała się matka:

- Przecież wiesz Wandziu, że najmłodsze dziecko kocha się najmocniej!

- Mnie jakby kto w mordę strzelił. Rozumiesz? – powiedziała Jolka, po czym pośpiesznie dodała:

- Co ty tam możesz rozumieć, przecież ty jesteś najmłodsza w rodzinie.

Fakt. Ja jestem najmłodszym dzieckiem w rodzinie. Jestem również matką trzech córek. I na tę sprawę mogę tylko spojrzeć z perspektywy matki, która nie potrafi miłości zmierzyć, rozdzielić…

Słyszałam jednak o podobnych sytuacjach faworyzowania najmłodszego dziecka w różnych rodzinach. Ciekawa jestem waszego zdania na ten temat.

A to na poprawę humoru: