Od jakiegoś czasu bardzo interesuje mnie mitologia słowiańska. Toteż grzebię to tu, to tam i zawsze coś ciekawego wygrzebię. Dzisiaj będzie o Biedzie - nieśmiertelnym demonie z wierzeń słowiańskich. Jego obecność odcisnęła trwały ślad w przysłowiach i porzekadłach ludowych.
Znane jest porzekadło "aż bieda piszczy ". Czy ktoś się zastanawiał skąd ono się wzięło?
Postanowiłam to sprawdzić.
Bieda to wierzeniach słowiańskich demon, który sprowadza na ludzi wszelkie nieszczęścia. Bardzo wredny i parszywy demon, który jak się do kogoś przykleił, to był z nim aż do śmierci. Potem zmieniał żywiciela. Wierzono ,że Bieda wędruje po świecie pod postacią bardzo chudej starej, wysuszonej kobiety ubranej w postrzępione łachmany. Ale tak naprawdę nikt nie wie , jak wyglądała Bieda. Potrafiła ona zmieniać swój wygląd. Raz przybierała postać ludzką. Raz była zwierzęciem. Innym razem była przedmiotem.
Bieda niosła ze sobą gwałtowne zdarzenia i kataklizmy, np. pożary, choroby, plagi. Jak już u kogo zamieszkała, to dokuczała tak długo, aż wykończyła, często nie jednego człowieka, a cała rodzinę.
W języku polskim istnieją porzekadła i przysłowia z biedą w roli głównej, np. bieda biedę rodzi, albo biednemu zawsze wiatr w oczy.
Biedy trudno było się pozbyć . Mówi o tym inne przysłowie : Goń biedę drzwiami, to wlezie oknem."
Kiedy gospodarz chciał pozbyć się Biedy (spalić, utopić), ona zmieniała swoją postać. Podczas tej zmiany strasznie piszczała. Stąd powiedzenie "aż bieda piszczy ". Oczywiście nie dawała się wyrzucić. Jedynym sposobem na pozbycie się jej, było przekazać ją komuś innemu, np. nielubianemu sąsiadowi - mamy też powiedzenie "napytać komuś biedy"
Myślę jednak, że biedę można wypędzić i można się przed nią uchronić. Wcale nie musi być z gospodarzem aż do jego śmierci. Wystarczy tylko chcieć. A chcieć, to znaczy móc.
Zobaczcie, jakże ciekawa jest mitologia słowiańska. Według mnie ciekawsza niż grecka, czy rzymska.
A w szkole na ten temat "sza".
wciąż się dziwię że wszystko co obce ma dostęp do oka i ucha a na swojskie czasu brakuje. i z nieukrywaną ciekawością obserwuję twarze ludzi kiedy im mówię że nie znam nawet Polski więc po co miałbym jechać gdzieś dalej? smutne że aż tak zachłystujemy się obcością kosztem tego co mamy i nie potrafimy patrzeć racjonalnie na bogactwa własne.
OdpowiedzUsuńAno... Wystarczy uszy i oczy otworzyć, rozejrzeć się dookoła... A tutaj tyle niesamowitych opowieści
UsuńI ja podobnie myślę, że tak chętnie biura turystyczne oferują wielkie i dalekie wyprawy a nasz kraj jest tak ciekawy pod każdym względem. Chociażby nasze zwyczaje czy przepowiednie itp. Chociaż z drugiej strony najazd wielu pseudo turystów w moje strony czasami przeraża mnie. Pozdrawiam i oby nasza bida nas nie przytłoczyła. Każdy dzień przynosi kosztowe "nowości"
OdpowiedzUsuńZgadza się. Na biedę są sposoby . Pozdrawiam
Usuń