Określiłam azymut mojej wędrówki. Ustawiłam się na wykonanie określonych zadań. Nic poza tym. Z boku bez entuzjazmu. Tak się jakoś zaprogramowałam. Maska trochę uwiera, ale idzie się przyzwyczaić.
Nigdy nie przypuszczałam,że w mojej kadencji nauczyciela przyda się kiedyś język rosyjski. Moi zagraniczni uczniowie ni w ząb po polsku. Współczuje tym dzieciom, bo nawet alfabet inny i z przepisywaniem jest kłopot. Nie wiem, czy przy dwóch godzinach tygodniowo, jestem w stanie nauczyć te dzieci języka polskiego, żeby mogły ruszyć z programem.Wczoraj całą godzinę uczyliśmy się prostych zwrotów, typu: Jak masz na imię? Jak się nazwywasz? Do której klasy chodzisz? Gdzie mieszkasz?
I co?
I jedne wielkie G***
Dzisiaj niewiele pamiętały.
***
To dopiero przede mną zadanie!
Kochana!
OdpowiedzUsuńDasz radę, bo kto, jak nie TY!:)
Pozdrawiam cieplutko i powodzenia życzę:)
Będę się starała. Zobaczymy , co z tego wyjdzie.
UsuńDzieciaki naucza sie blyskawicznie, beda bawic sie z innymi, osluchaja sie. MOze dluzej zejdzie z pisaniem z racji innego alfabetu, ale i to wnet ogarna, bo to dzieci.
OdpowiedzUsuńZ pisaniem, polską ortografią i gramatyką... Oj, będze trudno, ale efekty mogą być zasakujące. Mam taką nadzieję.
UsuńMówić jak mówić, a lektury po polsku?
OdpowiedzUsuńAno...Cóż, trzeba łagodnie, spokojnie, z ciepłem i serdecznością. I tyle...
UsuńDzieci szybko sobie poradzą. nie inaczej nasze dzieci gdzieś w krajach z j. angielskim też mają kłopoty i szybko uczą się.
OdpowiedzUsuńPewnie tak,dzieci sobie poradzą, gorzej ze mną.
Usuńwspółczuję ...
OdpowiedzUsuńLubisz to !! ;o) Im trudniej tym lepiej...;o)
OdpowiedzUsuńMasakra. Czego masz jeszcze uczyć? Fizyki jądrowej?
OdpowiedzUsuńA myśmh naszegk Mikołaja z wielkim trudem bo mnóstwo chętnych własnie w liceum na j.rosyjski zapisali. Naprawdę mnóstwo chętnych.
OdpowiedzUsuńA Tobie to powodzenia życzę, bo jak Cie znam to pasja weźmie górę i znów z entuzjazmem rzucisz się na projekty za które nikt Ci nie zapłaci.