Opadłam z sił

I zaczął się kolejny tydzień, tydzień niezmiernie pracowity. Zebrania, konkursy występy.... Czas biegnie tak szybko. Niestety, ja się wypaliłam. Dopadły mnie wiosenne wirusy, tak jakby czekały na lekkie rozluźnienie i mniejszą odporność organizmu. No....

Z oknem upalnie. A mnie się nic nie chce. Najchętniej spałabym tylko ....
Przyjechała  w sobotę Starsza, a ja zamiast skakać z radości,  jakaś taka przybita. Odpuściłam sobie krzątanie w kuchni. Starsza przejęła rolę - dzięki jej za to.

Wczoraj były komunie w rodzinie. Mieliśmy aż dwójkę "komunistów".
Uroczystość, przyjęcie.... Wszystko przygotowane przepięknie, ale mnie nie zachwycało, nie cieszyło.... Drażniły mnie rozmowy, szczególnie głośne przemyślenia teścia. Nawet nie wdawałam się z nim w szerokie dyskusje. Wystarczyło jedno zdanie - trafiony zatopiony. No cóż - może niegrzecznie, może nietaktownie , ale cóż... Potem podarowałam sobie nawet słuchanie.

Odsiedziałam swoje ukradkiem zerkając na zegarek, kiedy można będzie już wyjść.
***
Jestem osłabiona, a tutaj muszę jeszcze  ostatnie siły wykrzesać na koniec tygodnia.... .Muszę....
***
Nawet post mi się nie klei. A, tam!
***
Coś się jakoś zachmurzyło.....