Na miano babci trzeba sobie zasłużyć

Kilka lat temu spotkałam znajomą, której córka urodziła dziecko.

- Moje gratulacje! Zostałaś babcią. To cudownie!– przywitałam ją z nieskrywaną radością. W końcu nowy człowieczek na świecie, to wielkie szczęście, zważywszy,że córka owej znajomej już nie była młódką.Wielkie było moje zdziwienie na jej reakcję.

- No wiesz, na miano babci muszę sobie najpierw zasłużyć. Babcia, to nie tylko matka matki lub matka ojca.

 Nie zrozumiałam jej wówczas. Teraz wracam pamięcią do tegoż spotkania, bowiem spotkałyśmy się ponownie. Jej wnuczka chodzi już do szkoły, a ona ciągle ma poczucie, że nie zasłużyła na miano babci. Powiedziała mi:

- Nie mogłam jej bawić – pracowałam i nadal pracuję. Nie mogę też ich wspomagać finansowo, bo nie mam z czego. Moja wnuczka bardziej lgnie do drugiej babci, bo z nią częściej przebywa. Nie ma mnie wtedy, kiedy mnie potrzebują, chociaż bardzo chcę. Ale…. Ale los zawsze krzyżuje mi plany.

Hm…

Czegoś tu nie rozumiem? Czyżby babcie i dziadkowie byli od tego, aby zajmować się wnukami i wypełniać lukę czasową, kiedy rodzice chcą gdzieś wyjść, lub robią karierę? Czyżby babcie i dziadkowie byli od wiecznego wspomagania swoich dzieci, a potem wnuków? Darmowa kasa wspomagania? Darmowa opieka od zaraz. I to jeszcze jaka opieka!

A potem?

A potem ?

A potem?

A potem są już niepotrzebni – lepiej, żeby zniknęli z ich życia ze swoją starością, chorobami i niedołężnością.

Hm…

Nie jestem jeszcze babcią. Nie mam nic przeciwko temu, aby dziadkowie od czasu do czasu opiekowali się swoimi wnukami, jeżeli chcą i mogą. Jednakże rodzice powinni pamiętać,że to są ich dzieci i to oni mają obowiązek wywchowywania ich i opiekowania się nimi.

I wcale nie uważam, że na miano babci,  czy dziadka trzeba sobie zasłużyć. A może zasłużyć trzeba sobie również na miano córki, syna, wnuczki, wnuka?

W końcu dziadkowie też mają swoje życie i trzeba o tym pamiętać, zanim obarczy się ich swoimi obowiązkami i wyznaczy im się rolę darmowych piastunów na zlecenie.