Sarzana

Odwiedziliśmy wiele miast i wsi w Ligurii. Nie o wszystkich zamierzam pisać. Jednakże Sarzana zasługuje na kilka słów.
Nie jest to miasto leżące na szlaku turystycznym. Dodam, turyści omijają je szerokim łukiem i nie wiedzą , co tracą.
Do Sarzany przyjechaliśmy w sobotnie popołudnie. Było po deszczu, o czym świadczyły kałuże i mokre ulice. Miasto obmyte z kurzu, było czym oddychać. Na głównym placu montowano  dużą scenę. 
"Zapewne, szykuje się jakiś koncert"- pomyslałam.

Miasteczko spokojne, bardzo przestronne ,jak na włoskie miasto, niemal wyludnione.  Sjesta. Stąd złudne spostrzeżenie, bowiem w bocznych uliczkach gwarno. Zatrzymaliśmy się na kawę w

Siedząc przy stoliku, wypatrzyłam czerwony dywan leżący na sąsiedniej ulicy. I to był punkt mojego zainteresowania, a później fascynacji.

Ruszyliśmy zwiedzać Stare Miasto. Głównym celem była twierdza obronna. W mieście są dwie. Obie twierdze mają bujną historę. Ale ona jakoś nie zaciekawiła mne na tyle, aby o tym pisać. Ponadto można jeszcze zwiedzić Kościół św. Andrzeja (najstarszy i najważniejszy zabytek)

W Srazanie szykowano się do jakiegoś święta. Ulice dekorowano na określone kolory. Niestety, nigdzie nie mogłam nic znaleźć na ten temat.

Przed bramą miejską umieszczono mapę miasta, na której zaznaczono, jakim ulicom przypisano kolory. Dla mnie to było niesamowite. Ludzie stroili swoje bramy, balkony określonymi kolorami. Sami ubierali coś w danym kolorze, była to wstążka, bluzka,  itp.
Ulice wyglądały zjawiskowo, zobaczcie sami.