Mam za sobą kolejną nieprzespaną noc. Dlaczego? A któż to raczy wiedzieć. Walczę z tym diabelstwem od czasów dzieciństwa. Czasami zdarza mi się zasnąć twardym snem. Och! Czasami, niestety. Często jednak przewalam się z boku na bok i męczę się do świtu. A najgorsze jest to, że wówczas otwiera się wór z najróżniejszymi myślami, obawawami, lękami, marzeniami. I przewalają się one przez moją głowę niczym czołg. Często wpycham je z powrotem do tego wora, ale one zawsze jakąś szczelinę znajdą ,że by wyleźć i sen mój zakłócić.
Jutro wraca Młodsza. Pojutrze przyjeżdżają goście. Pojutrze również zaczynam kurs. I tyle jeszcze mam rzeczy do zrobienia… i ….
I… teraz wiecie już dlaczego ów wór myślowy pęka w szwach. A wyluzować nie potrafię tak w całości. Najwyraźniej ten typ ( czyli ja) już tak ma. Lubię się maltretować wyrzutami. Ot, na przykład teraz.
- Siedzisz przy komputerze, a tyle roboty. Nie zdążysz! - krzyczy moje któreś ja.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Jeśli nie jesteś posiadaczem konta google+ wybierz "nazwa/adres url" i wpisz swój nick lub imię. Trochę tak głupio rozmawiać z Anonimem.